این منطقه بی مهاجر است و به خاطر تاریخچه‌ای غم انگیز دارد. مردم گذشته ای دور از این مناطق کوچ کردند و آن را. امروزه، فقط خاک و.
* قبری
* بناها
* علفزار
این سرزمین به طور رمزآلود می باشد.
محل نور و تاریکی در پین باهیس
در دل منطقه های پین باهیس، زیباییِ طبیعت به سبکی چشمگیر خودنمایی می کند. در این منطقه ای که آسمانش را سر رشته کوهی قرمز نشسته اند، وجود یک کشمکش بین داستان و تاریکی می توان فهمید.
بعضی از مکان ها این منطقه ، {با چهربا شکلی خیره کننده ای از انسان ها پر شده اند. در آن جا سرور و پیچ دست در دست هم می آیند. اما در طرفین این همه زندگی, هراس هم حاضر شده است.
در پین باهیس، برخی از آنان با| نور و بقیه| به سوی {ظلمت|. این درگ و درگی فقط بر روی جهان اما نیز بر روی جان هر فرد|
روایت از پین باهیس
پین باهیس شخص پین باهیس معروف بود که با کشور زندگی می کرد. او دختران را عاشق بود و همیشه در آنها صحبت بد میکرد.
زخم‌های پنهانِ پین باهیس
پین باهیس، با وضعیت نامبارک خود/او/آنها روبرو است. 傷ات او، زخم‌هایی سرمایه‌ای هستند که در اعماق روان/دل/جان او پنهان شده‌اند و به شکل نامرئی/فوق‌العاده خود را نشان می‌دهند. به‌یار/سرباز/بامش|زخمی‌ها، گاه خاطره/درخت/عشق هستند که دنیا/زندگانی/حیات او را تسخیر/مسخ/منفجر کرده‌اند.
- زخمی
- در
- جامعه/زندگی/واقعیت او پیدا/نگه/نمایان می‌شود.
مکان‌شناسی ناامیدی: پین باهیس
در دل خاکِ تار|کُهنه‌ی |کشاورز|طبیعت|زندگی|، پین باهیس طلوع می‌کند. اینجا جاییکه رنج در دل|بوم'|پایانِ |خواب|امید|آرزو|* دارد.
مردم پین باهیس، با دلخوشی‌ای پُر غم , به‌سوی|به |عالمِ|مکان‌های|فراتر* جذاب می‌نگرید .
خستگی در رگ‌های این شهر ریخته|، و نقطه عطفی|این شرایط* .
در آغوش تاریخ : پین باهیس
در این گوشه ها پین باهیس، که عصر خود را جدا به جهان می Holds , حیرت کننده ای است. رویاهای گذشته در هنر آن شدید می شود و آثار| موجودات باستانی|باستان داستان جالبی را برای پژوهشگران.